معرق کارها بیایید جلو

معرق کارها بیایید جلو.سلام کسایی که معرق یاد دارند.هر چی بهم یاد بدن یا هر چی مربوط به معرق باشه را بگن خوشحال و سپاس گذار میشم. منتظرم

چوب‌هاى مورد استفاده در معرق

چوب‌هاى مورد استفاده در معرق

۱. آبنوس: این چوب بدون نقش است.

رویشگاه این چوب سواحل گینه در افریقا از گاتا تا گابون است. چوب درون این چوب سیاه یک دست است.

۲. فوفل: این چوب به رنگ قهو‌ه‌اى سیر اخرایى است و خطوط موج‌دار تیره‌تر از رنگ زمینه دارد. رویشگاه آن مناطق گرم آسیا مثل هندوستان و پاکستان و جزایر سند و جاوه است.

۳. گردو: رنگ این چوب از کرم مایل به قهوه‌اى تا قهوه‌اى خام بارگه‌هاى تیره و نامنظم موجدار است. محل رویش گردو در ارتفاعات میان‌بند جنگلى شمال از آستارا تا گلى‌داغى و در غالب مناطق استپى است.

۴. کُنار: رنگ این چوب قهوه‌اى با زمینهٔ گل اخرا است و نقش آن پر گره و خطوط موجدار است. محل رویش آن در استان‌هاى ساحلى جنوب ایران به‌خصوص در راه سیرجان به بندرعباس است.

۵. کیکم: رنگ این چوب زمینه کرم رنگ با خطوط و نقش‌هاى شکلاتى یا قهوه‌اى سوخته است و نقش آن جوش‌دار و موج‌دار است. محل رویش این چوب جنگل‌هاى باختر و جنوب ایران است.

۶. آکاژو: رنگ این چوب قرمز مایل به بنفش تیره و نقش آن خطوط نوارى پررنگ‌تر از زمینه است. محل رویش آن نیز غرب آفریقا از لیبریا، کامرون و کنگوتا، اوگاندا مى‌باشد.

۷. ساج: رنگ این چوب قهوه‌اى با زمینهٔ سبز و نقش آن رگه‌هاى زرد یا قرمز نوارى است. رویشگاه این چوب، جنوب آسیا از هندوستان تا هند و چین و جاوه است.

۸. سرخدار: رنگ این چوب از کرم تا قهوه‌اى قرمز (با زمینهٔ رنگ آهن) و نقش آن موج‌دار با خطوط کمى پررنگ‌تر است. این چوب در جامعهٔ راست‌شان به‌طور پراکنده دیده شده است و گاهى به‌صورت جنگل‌هاى خالص وجود دارد.

۹. بقم: رنگ این چوب قرمز زنگ آهن و نقش آن خطوط موج‌دار کم‌رنگ‌تر از زمینه و گروه‌هاى متوسطى که در اثر تلاقى خطوط به‌وجود مى‌آید، مى‌باشد. محل رویش آن آسیاى جنوبى است و از هندوستان به ایران وارد مى‌شود. درخت آن در امریکاى مرکزى و شمال امریکاى جنوبى نیز کاشته شده است.

۱۰. عناب: رنگ این چوب قهوه‌اى با زمینهٔ گِل اخراى پخته زرد است و چوب کم نقشى است. رویشگاه این چوب به‌طور پراکنده در خراسان است اما نوع بزرگ‌تر آن در بین راه بیرجند و تربت حیدریه نیز وجود دارد.

۱۱. سنجد: رنگ چوب درون قهوه‌‌اى مایل به قرمز و چوب برون زرد کم ‌رنگ است. این چوب خطوط موج‌‌دار کم‌رنگ و پررنگ‌تر از زمینه همراه با جوش‌هاى فراوان دارد و در کلیهٔ مناطق استپى ایران کاشته مى‌شود.

۱۲. زیتون: رنگ این چوب کرم با زمینهٔ قهوه‌اى است و رگه‌هاى نامنظم و موج‌دار و فراوان به‌رنگ قهوه‌اى تیره دارد. رویشگاه این چوب کرانهٔ مدیترانه، شمال افریقا و جنوب اروپا است. در منطقهٔ رودبار و منجیل ایران نیز به‌طور فراوان کاشته مى‌شود. گونه‌هاى وحشى آن بین قزوین و گیلان و نواحى جیرفت و جبال بارز وجود دارد. در اطراف گرگان تا مازندران دیده شده است.

۱۳. بادام: رنگ این چوب در بیرون کرم مایل به زرد، درون کرم مایل به شکلاتى است. و داراى خطوط موازى و باریک تیره‌تر از متن است. در کلیهٔ مناطق استپى و کوهپایه‌ای، آذربایجان، خراسان، اطراف اصفهان، شیراز و کردستان کاشته مى‌شود.

۱۴. اقاقیا: رنگ این چوب کرم با زمینهٔ شکلاتى است و نقش کم و بیش نوارى دارد. از درختان آمریکاى شمالى است و به علت سازش با خشکى کشت آن در مناطق استپى ایران متداول شده است.

۱۵. ملچ: رنگ چوب برون سفید مایل به خاکسترى و چوب درون ترکیبى از خطوط قهوه‌ای، زرد پررنگ تا قرمز کم‌رنگ است و داراى خطوط نامنظم قهوه‌اى شکلاتى مى‌باشد. این گونه جزء درختان جنگلى شمال ایران است و مى‌توان در بیشتر مناطق استپى ایران با آبیارى کاشت.

۱۶. خرمالو: رنگ این چوب در درون خاکسترى کبود و چوب برون کرم روشن اخرایى است. این گونه جزء درختان جنگلى شمال محسوب مى‌شود و رویشگاه آن کرانه‌هاى دریاى خزر از جنگل‌هاى آستارا تا جنگل‌هاى گرگان است.

۱۷. زرشک: رنگ این چوب زرد پررنگ با انعکاس صدفى است و نقش آن خطوط موج‌دار خودرنگ صدفی. این گونه در دامنه‌هاى شمالى و جنوبى البرز و در ارتفاعات ۱۷۰۰-۲۳۰۰ متر و در حاشیهٔ رودخانه‌ها است.

۱۸. شمشاد: رنگ این چوب زرد یا زمینهٔ رنگ آهن است و بدون نقش مى‌باشد. و در جنگل‌هاى جنوب اروپا، شمال افریقا، آسیاى غربى مى‌روید. در ایران منحصراً در ارتفاعات پائین جنگل‌هاى شمال از آستارا تا گرگان دیده شده است.

۱۹. نارنج: رنگ این چوب زرد لیمویى و بدون نقش است. این گونه در شمال و جنوب ایران کاشته مى‌شود. سواحل دریاى خزر، استان فارس و بلوچستان محل رویش این درخت است.

۲۰. توت سفید: رنگ چوب برون سفید و درون زرد طلایى است. این درخت در اصل در چین و آسیاى شرقى بوده است. اما در ایران و بسیارى از مناطق معتدلهٔ دنیا کاشته مى‌شود. در ایران در مناطق و بسیارى از مناطق معتدلهٔ دنیا کاشته مى‌شود. در ایران در مناطق مرطوب جنگلى شمال و همچنین در مناطق استپى نیز کاشته مى‌شود.

۲۱. افرا (پلث): رنگ این چوب سفید شیرى و بدون نقش است. این گونه جزء درختان جنگلى شمال ایران محسوب مى‌شود و از طوالش تا جنگل‌هاى گلى داغى و گلستان مى‌توان یافت.

۲۲. گلابی: رنگ این چوب قرمز روشن (صورتی) با زمینهٔ قهوه‌اى و بدون نقش و گاهى منقوش است. این درخت از آستارا تا گرگان مى‌روید و در کردستان و لرستان نیز گونه‌هاى مختلف آن وجود دارد.

۲۳. ممرز: رنگ این چوب سفید مایل به خاکسترى و نقش آن رگه‌هاى بنفش کم‌رنگ است. این درخت از آستارا و ارسباران تا گلى داغلى در جنگل‌هاى ایزده و نور و زرین‌گل مازندران مى‌روید.

۲۴. چنار: رنگ این چوب خاکسترى مایل به‌صورتى و طرح‌هاى شبیه نقطهٔ قرمز رنگ دارد و در بستر رودخانه‌ها و مناطق استپى مى‌روید.

منبع :http://vista.ir/?view=data&id=18498

ساخت جاکلیدی (معرق)

ساخت جاکلیدی (معرق)

 

لوازم مورد نیاز:
 

1- کمان اره
2- تیغ اره مویی مخصوص چوب
3- طرح
4- سه لایی
5- چکش سبک
6- میخ کش
7- میخ سایه
8- چسب چوب
9- چسب شیشه ای و کاغذی پهن
10- سنباده نرم و زبر
11- پیشکار
12- تیزک
معرق یعنی کنار هم قرار دادن قطعات (معرق چوب، معرق کاشی، معرق آینه و غیره)

 

 

 

 

نکته:
 

چون این طرح برای جاکلیدی استفاده می شود، باید از قسمت پایین طرح به عرض 5 سانتی متر و متناسب با طول طرح بعلاوه 6 سانتی متر اضافه کنید تا برای قلاب کلید جای کافی باشد.
1- ابتدا طرح مورد نظر را به وسیله ی چسب فوری روی تخته سه لایی می چسبانید (برای الگوسازی). طرح آماده شده را به کمک کمان اره به قطعات مختلف ببرید.

نکته:
 

هنگام استفاده از کمان اره حتماً باید دقت کرد که کمان آن به حالت افقی و به فاصله ی 1 تا 2 سانتی متر تا کیف قرار بگیرد و تیغه ی آن با تخته ی پیشکار زاویه ی 90 درجه تشکیل بدهد.
دقت داشته باشید تا افتادن کمان اره از روی میز به روی زمین باعث می شود که کمان اره تاب بردارد.
2- مجموعه قطعه های خرد شده را بر اساس طرح سرجای خود قرار داده و به وسیله ی میخ سایه روی یک تخته سه لایی نصب کنید. تخته سه لایی دوم زیر کار محسوب می شود. هر دو تا تخته سه لایی متناسب با اندازه طرح باید یک اندازه باشد.
3- هر یک از قطعه های خرد شده را که شامل قسمتی از زمینه و تخته است با برداشتن میخ سایه از روی زیر کار جدا کرده و روی پیش کار قرار دهید و خطوط مربوط به قسمت ها را دور بری کنید.

نکته:
 

پیشکار، قطعه چوب مستطیل شکل است. به طول 20 سانتی متر و عرض 10 سانتی متر که یک طرف عرض آن به لبه ی میز نصب می شود (از طریق چسباندن با پیچ دستی) در میان طرف دیگر، شیاری به طول تقریبی 4 سانتی متر ، عرض 1 سانتی متر وجود دارد، این تخته معلق به لبه ی میز متصل شده و از آن برای خرد کردن و دوربری نقش های چوبی استفاده می گردد.
4- مجدداً زمینه را روی زیر کار فیکس کنید و قسمت های طرح را متناسب با رنگی که می خواهید به قطعات کوچک تر تقسیم کنید. از این قطعات به عنوان الگو استفاده کنید(ضخامت چوب های مورد استفاده در معرق 2 الی 3 میلی متر است.)
5- روی چوب رنگی را به وسیله ی چسب کاغذی می پوشانید و بعد با مقدار کمی چسب چوب الگو را روی چوب رنگی می چسبانید و اجازه دهید تا خشک شود. سپس دوربری کنید.

نکته:
 

طریقه ی درست دوربری این است که کسانی که راست دست هستند باید موافق عقربه های ساعت حرکت کنند و چپ دست ها مخالف عقربه های ساعت دوربری کنند. این کار باعث می شود که راه دید بهتری داشته باشید و هنگام بریدن از الگوی خورده نشود و الگو و قطعه اصلی به یک اندازه باشند.
6- الگو را به وسیله تیزک از قطعه اصلی (چوب رنگی )جدا کرده و چسب کاغذی را نیز جدا کنید.
7- هر یک از قطعه های بریده شده را سنباده کنید(ابتدا زبر و سپس نرم ). این کار را تا زمانی انجام دهید که سطح و گوشه های کار صاف و یکنواخت باشد و هیچ اثری از اره روی آن نباشد.
8- چون این کار را تا مرحله ی انتهایی خودتان انجام می دهید و نیازی به کارگاه رنگ کاری ندارید باید سنباده زدن را خودتان انجام دهید. دراین مرحله قطعه رنگی بریده سده و سنباده شده را با چسب چوب که بعد از خشک شدن شفاف باشد سر جای خود روی زیر کار بچسبانید.
9-هم زمان چند قطعه را با هم از زیر کار بلند نکنید . این کار باعث می شود که نظم کاربه هم خورد و باعث گم شدن تکه ها شود. اگر قطعه از کار به دلیل برش نادرست خراب شود یا گم شود می توان آن را قالب گیری کرد به این صورت که قطعات اطراف قطعه ی گم شده را سر جای قرار دهید و مرتب کنیدو فضای خالی قطعه گم شده را با چسب شیشه ای می پوشانید و دور تا دور قطعه گم شده را به وسیله ی خودکار قالب گیری خط بیاندازید . چسب را روی کار برداشته و روی چوب رنگی مورد نظر بچسبانید و برش بزنید.
10- قسمتی را که برای قلاب جا کلیدی به طرح اضافه کرده اید را از چوب دلخواه (متناسب با رنگ بندی طرح) برش زده و به انتهای طرح روی زیر کار اضافه کنید.
11- در این قسمت برای پوشاندن درز دو قسمت می توان پرنده را روی درز قرار داده و یا این که به طرح قسمت دیگر اضافه کرد مانند ظرف میوه.

نکته:
 

برای صورت و دست می توان از چوب انجیر بی رگه استفاده کرد که رنگ پوست بدن دارد. صورت را می توان نقاشی کرد.
12- برای برش گل ها و برگ ها نیازی به الگو نیست بلکه می توان از نمونه یک گل و برگ به تعداد زیاد روی چوب رنگی کشید وبرش زد و درانتها آن ها را کنار هم چید، به طوری که هیچ جای خالی نباشد.
13- نکته دست خاتون را می توان برش های مکرر شکل سبزه را به قطعه چوب داد. یا این که از طریق نقاشی خط انداخت که به این کار قلم زنی می گویند.

نکته:
 

به غیر از چوب می توان از فلز (مس، برنج، آلومینیوم) خاتم، صرف مصنوعی و طبیعی، چرم و ... استفاده کرد. برای نصب قلاب ها می توان با دریل و مته مناسب سوراخ کرد و قلاب را داخل چوب پیچاند. دور تا دور کار را (زمینه کار که طرح روی آن اجرا نشده) ببرید.

مرحله ی پایانی
 

بعد از این مرحله سنباده کاری و چسباندن انجام شد سیلر یا روغن جلا را به وسیله قلم مو روی سطح کار بمالید. به صورت رفت و برگشت تا تمام فضاها پر شود. این کار باعث براق شدن کار و در نهایت زیبایی کار می شود ولی نکته ی قابل توجه در هر تابلوی معرق این است که باید طرح متناسب و همچنین چوب ها در رنگ های مناسبی را استفاده کنید تا تابلوهای زیبایی داشته باشید.

 

 

 

 

 

آموزش معرق [ سرمه گیری | تصویری ]

آموزش معرق [ سرمه گیری | تصویری ]

با توجه به نتایج نظرسنجی و نظراتی که دوستان دادند سعی دارم  به بخش آموزش وبلاگ کمی پر و بال بدم ، البته باید گفت که معرق مثل اکثر هنرها ، تئوریک نیست و با توجه به بعد عملی و تجربی که داره نمیشه به این راحتی ها تئوریزه کرد ولی با این حال سعی میکنم آموزش هایی رو قرار بدم که کاملا کاربردی و تجربی هستند . برای این پست هم عنوان سرمه گیری رو انتخاب کردم .
همانطور که می دونیم معرق از تکه های چوب دور بری شده که بصورت پازل کنار هم قرار می گیرند درست شده ، بنابراین وقتی یکی از تکه های پازل گم یا نابود بشه ، پازل ناقصی خواهیم داشت که برای رفع این نقص از سرمه گیری بهره می گیریم  . تو این روش در واقع برای پر کردن جای خالی قطعه از قطعات کناری اون کمک می گیریم .

برای شروع نیاز به یک مداد با HB معمولی و کمی چسب شیشه ای داریم ، از همین چسبهای معمولی که برای جلد کردن کتاب استفاده میکنیم ، البته اگه پنج سانتی باشه بهتره .

فرض کنید قطعه ای که تو تصویر زیر می بینید گم شده . ابتدا باید لبه های کار رو کمی تمیز کنید تا گردو غبار و پلیسه های چوب تمیز بشه .

حالا با نوک مداد(  توصیه میکنم کمی بلند تر تیز شده باشه) لبه های اطراف اون قطعه ی گم شده رو خیلی نرم سیاه می کنیم . مثل سرمه کشیدن دور چشم . سعی کنید نوک مداد به سمت لبه ی داخلی مایل باشه .

بعد از سیاه کردن اطراف قطعه (سرمه کشی) ، خیلی ملایم فوت کنید تا کربن اضافه لبه کار محو بشه ، برای مرحله ی بعد کار هم چسب رو در اندازه ی کمی بزرگ تر از فطعه ی گم شده روی اون بچسبانید . دقت کنید موقع چسباندن چسب چروک نشه . چسب رو خیلی ملایم لمس میکنیم تا کربن مداد رو بهتر به خودش بگیره .

برای مرحله ی آخر هم چسب رو خیلی آروم جدا  کنید  و  روی چوب مورد نظر بچسبونید .در انتها هم از روی خط راهنمایی که کربن مداد نشون میده برش کنید ( نکته مهم : برش باید از قسمت داخلی خط راهنما صورت بگیره یا اینکه از تیغه اره سایز درشت استفاده کنید و از روی خط برش بزنید . )