أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (28) رعد -  آگاه باشید که با یاد خدا دلها آرامش می یابد!

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ ... (2) انفالمؤمنان کسانى هستند که وقتى نام خدا برده مى شود قلبشان ترسان مى گردد!!

بالاخره یاد خدا موجب آرامش است یا ترس؟؟؟!

جواب:

1 - اسباب و عوامل اضطراب و نگرانی قابل احصاء نیستند!

آن که خدا را ندارد، نسبت به هر چیزی اضطراب و ترس دارد، و اما انسان خداباور ترسی که دارد تنها از یک ناحیه است: از ناحیه خود خدا.

پس هر کدام از این آیات ناظر به موردی جداگانه ست.

 حالا کدام بهتر است؟؟!

یک اضطراب و یا کوهی از اضطرابات؟!!

أَأَرْبَابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَیْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ... (39) یوسف -

 آیا خدایان پراکنده و معبودهاى متفرق بهترند یا خداوند یگانه یکتاى قهار؟!

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا... (29) زمر

خداوند مثالى زده است : مردى را که مملوک شرکائى است که درباره او پیوسته به مشاجره مشغولند، و مردى را که تنها تسلیم یک نفر است ، آیا این دو یکسانند؟!

بعلاوه 

ترس از خدا در مراحل بعدی و با محکم کردن ایمان و انجام دستورات او، تبدیل می شود به محبت و عشق و متعاقب آن آرامش و آسایش: أَلَا إِنَّ أَوْلِیَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (62) یونس آگاه باشید اولیا (و دوستان) خدا نه ترسى دارند و نه غمگین مى شوند.

2 - ترس و اضطراب از خدا ترس و اضطرابی مثبت تلقی می گردد و انسان را به سمت تکامل می کشاند! 

او را به رعایت حقوق دیگران سوق می دهد! 

از او انسانی اخلاقی و محبوب بار می آورد!

اما اضطراب و ترس از دیگران، جز خواری و ذلت و رذالت و فلاکت فرد در پی نخواهد داشت!

پس ترس مذموم ترس از غیر خداست و نه خدا.

3 - ترس از خدا - بر خلاف غیر خدایان - معلول بدجنسی و بی عدالتی و خشونت او نیست بلکه زائیده بزرگی او و اوامر اوست! 

آن کسی که خدا را کما هو اهله بشناسد و عالم را محضر خدا ببیند، حتی جسارت دراز کردن پایش را هم به خود نمی دهد آنچنانی که از بزرگانی نقل شده است! و این ترسی ست شیرین و امیدبخش.

دلتان خدایی؛ زندگیتان آرام