یه ایده ای تو ذهنم هست که علاقهام بهش زیاد، استعدادم درش خیلی زیاد و بازارش هم تقریبا داغه تو ایران.
اما نیازمند جسارت به خرج دادنه ... ندارم اون جسارت رو که 5 سال سختی بکشم براش و دور باشم از خانواده و سرزنش بشم و طعنه و کنایه بشنوم و از همه مهمتر باید فوق لیسانس زپرتیم رو بذارم دم کوزه و دنبال دکترا هم نباشم. تنها مشکلم همینه... نداشتن جسارت.
من، تو و خیلیای دیگه، دوست داریم همین مسیر بی دردسری که از اول طی کردیم رو بریم تا ببینیم چی میشه و امیدوار باشیم که خوب بشه...
جکسور بودن خیلی مهمه.
کودک نیازمند مهر والدین است نه دلسوزی آنها...
هرچقدر تـوان دارید به کودک مهر بورزید ولی دلسوزی نکنید؛ چـرا که دلسوزی، مانع رشد کودک میشــود. مثلاً اگر کودک شما قادر باشد خــودش غــذا بخــورد ولی شــما بـه او غــذا بدهـید دلـسـوزی کـردهاید، کـودک شـما باید بداند کـه با گــریه کـردن
نمیتـواند به خـواسته هایش برسد و اگـر شما به درخـواست او که با گریه است، توجه کنید دلسوزی کرده اید.
بسم الله الرحمن الرحیم
از پیامدهای کم فرزندی ، تنهایی و افسردگی است. الان دیگه تقریبا همه ی ما موارد این تنهایی رو در بچه های این نسل می بینیم ، بچه هایی که اکثرا تنها مانده و به اجبار و برای فرار از تنهایی به مهدهای کودک فرستاده می شوند. بچه هایی که دائما از پدر و مادر های خود درخواست خواهر و برادر و همبازی می کنند.
بچه ها به خانه شادی و روح می بخشند. حاج آقا پناهیان می فرمودند : اجازه بدید همبازی بچه هاتون بچه های خودتون باشند نه دیگران.
اگر خونواده ها کمی دست از خودخواهی بردارند و چند بچه داشته باشند ؛ خواهند دید که تربیت بچه ی دوم و بعد از آن راحت تر از بچه ی اول است؛ چون خیلی چیزهایی رو که با زحمت به بچه ی اول یاد دادیم ، بچه ی دوم خودش به راحتی از بچه ی اول یاد می گیرد و کار مادر و پدر بسیار راحت تر خواهد شد.
اگر به وعده های خدا اعتماد کنیم ، هم خانواده ی شادتری خواهیم داشت و هم در آینده کشوری پویا خواهیم داشت.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: فرزند بخواهید و آن را طلب کنید؛ چرا که مایه روشنى چشم و شادىِ قلب است1.
همانطور که در پست قبل گفته شد، پیامبر در قیامت به زیادی امت خود بر دیگر امت ها افتخار می کنند.